برهه های حساس کنونی و تفکرات ما
دوشنبه ۰۵ اسفند ۱۳۹۸
مردم ایران، (حداقل) در این مدت 6 ماهه اتفاقات زیاد و متنوعی رو شاهد بودند، سه برابر شدن قیمت بنزین، اعتراض همگانی به این گرانی و دولت و حکومت حاکم، کشته شدن تعداد زیادی از معترضین، سقوط هواپیمای مسافربری در خاک ایران به دلیل پرتاب موشک از سمت ایران، کتمان حقیقت دولت در ارتباط با هدف گرفتن هواپیما توسط موشک و …
حالا هم شیوع ویروس کرونا.
دیشب موقع برگشت از محل کار، وقتی وارد مترو شدم دیدم تقریبا همه ماسک زدن به صورت و کلا در مکان های عمومی با همچین تصویری رو به رو هستیم، تصویر خوب و مثبتی نیست، آدم رو بیشتر می ترسونه، البته ترسی که باعث پیشگیری و مراقبت باشه خوبه ولی گاهی ممکنه این ترس باعث شه که آدم به خودش تلقین کنه که نکنه منم بیمار شدم و ادامه داستان.
این مشکلی که الان درگیرش هستیم از بی کفایتی مسئولینی هست که پرواز از/ به چین رو لغو نکرده اند و شاید مسائل پشت پرده دیگری که از آن ها آگاه نیستیم.
به هر حال قصدم این نیست که از مشکلات موجود بگم. امروز از صبح این ترس درونم به وجود اومده بود که مبتلا شدم به این ویروس و اینقدر این قدرت تلقین قوی هستش که حتی داشتم علائمش رو در خودم به وجود می آوردم، بی حال شدم و سرگیجه گرفتم تو محل کار هر کی منو می دید می گفت چرا بی حالی؟ مریض شدی؟
می خوام از قدرت تفکر بگم، می دونم که همه مون حتما زیاد درباره اش شنیدیم ولی آیا واقعا و عمیقا بهش فکر کردیم و به قدرتش پی بردیم و به این قدرت جهت دادیم تا بهمون کمک کنه یا برعکس؟
خیلی مهمه که در سنین پایین یاد بگیریم که چطوری فکر کنیم و یک روحیه قوی بسازیم تا زمانی که بزرگتر شدیم و با یک چالشی مواجه شدیم کم نیاریم و قالب تهی نکنیم. این تقویت تفکر و روحیه فردی باید همیشگی باشه و گرنه میفتی تو چاه و پسرفت می کنی این رو واقعا همگی شاید درک کردیم ولی ممکنه الگوش رو در نیاورده باشیم و همچنان درگیرش باشیم. توی روز دوم چالش هم به این موضوع اشاره شده و به دلیل کاربردی بودن اون چالش بود که من ترجمه ش رو در بلاگم قرار دادم چون برای من به شخصه مفید بوده.
پس خیلی باید دقت کنیم که چطوری فکر می کنیم. این افکار ما هستن که شخصیت ما رو می سازند شاید بگید این حرف ها تکراری هستن و … ولی واقعا موضوع مهمی هستش.
افکار خودآگاه ما روی ضمیر ناخودآگاه ما تاثیر می ذارن و در نتیجه روی شخصیت ما و به دنبال اون دیدگاه ما نسبت به جامعه و بعد هم حرف هایی که می زنیم.
یکی از مهم ترین قدم ها اینه که فکرهای منفی درباره خودمون با افکار مثبت جایگزین کنیم، دست از تخریب خودمون برداریم و افکاری مثل “من واقعا در x ضعیف هستم” رو با افکاری مثل “من دارای شخصیتی پرتلاش هستم و با دقت و تمرکز می تونم توانایی x رو کسب کنم و از این بابت متشکرم” تشکر خیلی مهمه از خدا، کائنات یا هر چی که اسمش رو می خواید بذارید تشکر کنید. اگر حتی یه توانایی رو که ندارید ولی می خواید داشته باشید باید اول ادای داشتنش رو دربیارید و کم کم اون ویژگی در شخصیت شما به وجود میاد. به قول معروف :
Fake it till you make it